இராமயாணத்தில் தெளிவாகக் கூறப்படுகின்றது.
எண்ணத்தால் உருவாக்கப்பட்டதுதான் இராமேஸ்வரம் என்று இந்த உடலைக் காட்டுகின்றார்கள்
ஞானிகள்.
பரம் என்பது இந்த மனித உடல் ஒரு தீவு.
நாம் புழுவிலிருந்து மனிதனாக வரும் வரையிலும்
தீமையிலிருந்து விடுபட வேண்டும் விடுபட வேண்டும் விடுபட வேண்டும் என்ற உணர்வால் அந்த
தீமைகளை நீக்கக்கூடிய உடல் அமைப்பைப் பெற்று
1.இந்த எண்ணத்தால் உருவாக்கப்பட்டதுதான்
2.இந்த உடல் என்கின்ற நிலையைக் காட்டுகின்றார்கள்.
நாம் புழுவிலிருந்து மனிதனாக வளர்ந்த நிலையில்
கடைசியிலே இன்று (மனித உடலில்) நாம் இருக்கின்றோம்.
அதனால் கடலோரத்தில் கரையை காட்டுகின்றார்கள்.
நாம் பெருங்கடலான நிலைகள் இன்று கடைசிக் கரையாக இருக்கின்றது.
நாம் எத்தனை வகையான உடல்களைப் பெற்றிருக்கின்றோம்?
எண்ணத்தால் உருவாக்கப்பட்ட பரம் இந்த உடல் என்ற நிலைகளில் இங்கே தெளிவாகக் கூறப்படுகின்றது.
இராமேஸ்வரம் அதுதான் கோடிக்கரை. நாம் எத்தனையோ
உடல்கள் எடுத்து கடைசிக் கரையாக இருக்கின்றோம்.
இதைத்தான் தனுஷ்கோடி நாம் மனிதனாக வரும்போது
எத்தனையோ உடல்கள் எடுத்துத் தீமை என்பதைத் தெரிந்து கொண்டோம்.
நாம் ஆத்மசுத்தி செய்யச் சொல்கின்றோம் அல்லவா.
வேதனை என்ற உணர்வு வந்தால் உடனே துருவ நட்சத்திரத்தின்
அந்த பேரருள் பேரொளியை எடுத்து “அந்த தனுசைக் கொண்டு” இதை நீக்குதல் வேண்டும்.
இது விஷ்ணு தனுசு.
1.என்னை வேதனைப்படுத்தினான் என்றால் சிவ
தனுசு.
2.அப்பொழுது அவன் உணர்வை நாம் நுகர்கின்றோம்.
3.இப்படி நம் வாழ்க்கையில் வரக்கூடிய உணர்வு
ஒவ்வொன்றையும் மாற்றுவதற்காக வேண்டி தனுசு கோடி.
எத்தனையோ வகையான கோடி உடல்களை எடுத்தோம்
கோடிக்கரை. எல்லாவற்றிலிருந்தும் தீமைகளை நீக்குவதற்கான திறன் பெற்றது கோடிக்கரை மனிதன்.
நாம் மனிதனின் வாழ்க்கையில் இருந்து தனுசு
கோடி. அதாவது ஒவ்வொரு நிமிடத்திலும் (பல கோடி உணர்வுகளை) இதை வென்றவன் அகஸ்தியன் ஒளியானான்.
துருவ நட்சத்திரமாக இன்றும் வாழ்கின்றான்.
அதன் உணர்வு நாம் எடுத்துத் தீமைகளை நீக்கினால்
விஷ்ணு தனுசு. இதை நாம் சேர்க்க வேண்டும்.
இந்த உடலில் கொஞ்ச காலம் தான் வாழ்கின்றோம்.
அப்பொழுது அதற்குள் மனதை ஒன்றாக்க வேண்டும்.
ஆனால், “என் பிள்ளைகள் இப்படி இருக்கின்றதே..,
என் தொழில்கள் இப்படி இருக்கின்றதே.., இதுவெல்லாம் என்ன ஆகுமோ...?” என்று கலக்கமானால்
வேதனை என்ற உணர்வே வருகின்றது.
அதே மாதிரி “நான் ஒருவருக்கு உதவி செய்தேன்
அவன் எனக்கு இப்படித் தீமை செய்கின்றானே..,” என்று எண்ணினால் இங்கே நமக்குள் கலக்கம்
அடைகின்றது. மனது வேதனைப்படுகின்றது.
நம் உடலுக்குள் பல போர் முறைகள் வருகின்றது.
நாம் எடுத்துக் கொண்ட இந்த உணர்வுகள் இந்த உடலிலும் அந்தத் தீமையின் நிலைகள் வளர்த்து
வரும்போது
1.அதற்குச் சாப்பாடு தேவை.
2.அது கிளர்ச்சி செய்து நமக்குள் என்ன செய்யும்?
3.அந்த வேதனையை உயிருக்குக் கொண்டு வருகின்றது.
அப்போது அந்த வேதனை என்ற உணர்வு வரும்போது
கண் கவருகின்றது. சுவாசித்து அது உள்ளே வரும். அப்போது என்ன செய்கின்றது?
“அம்மா…ஆ.., அம்மா…ஆ..,” என்று சொன்னால்
அந்த வேதனை உணர்வை எடுத்து மற்றதை அடக்கிவிட்டு உள்ளுக்குள் இது விலகி விடுகின்றது.
கொஞ்ச நேரம் விட்டுவிட்டால் இது என்ன செய்யும்?
அதற்குச் சாப்பாடு கொடுத்தால் சிறிது நேரம் அமைதியாக இருக்கும். நீங்கள் வேதனையாகச்
சொல்லிப் பாருங்கள். அடங்கும்.
ஆனால், கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக இருந்து பாருங்கள்.
மறுபடியும் “அம்மா…ஆ அம்மா…ஆ..,” என்று கத்தச்
சொல்லும். அப்போது எது வளருகின்றது? அதற்கு அது சாப்பாடு. நன்றாக யோசித்துப் பாருங்கள்.
அப்போது இந்த மாதிரி நேரங்களில் அதனின் உணர்ச்சிகள்
எதிலே விளைகின்றது?
அதன் உணர்வுகள் வித்தாக வளர்ந்து கனியாகிவிட்டால்
என்ன செய்கின்றது? நமக்குள் அடுத்த பிறவிக்குத் தயாராக அதாவது சிவ தனுசாக மாறுகின்றது.
ஆகவே நாம் இந்தெந்த நேரங்களில் எல்லாம் அந்த
விஷ்ணு தனுசை எடுத்து நமக்குள் அதைப் பாய்ச்சி அந்த மகரிஷிகளின் அருள் சக்திகளை நம்
இரத்தத்தில் கலக்கச் செய்ய வேண்டும்.
அதை நமக்குள் வராது தடுக்க வேண்டும்.
என் குழந்தைக்கு கல்வியில் ஞானம் பெற வேண்டும்.
உயர்ந்த நிலைகள் பெற வேண்டும் என்று இங்கே நமக்குள் “மனதை ஒன்றாகச் சேர்க்க வேண்டும்”.
நம்மை யாராவது திட்டினார்கள் என்றால் அவர்கள்
அறியாத இருள் நீங்க வேண்டும். பொருள் அறிந்து செயல்படும் திறன் பெற வேண்டும் என்று
நம் மனதிற்குள் (நமக்குள்) அவன் உணர்வுகள் விடாதபடி தடுக்க வேண்டும். அப்பொழுது நமக்குள்
வராது.
1.அவரவர்கள் எடுத்தது அவரவர்களுக்குத்தான்.
2.திருந்தி வாழ்ந்தால் வாழ்கிறார்கள்.
3.திருந்தி வாழவில்லை என்றால் அவர்கள் உடலில்
அது விளைகின்றது.
4.அப்புறம் அது அனுபவித்துத்தான் வரவேண்டும்.
5.ஆகையினாலே நம்மைப் பாதுகாக்கின்றோம்.
அது தான் பிரம்மாவைச் சிறைப்பிடித்தான் முருகன்.
நாம் இந்த உணர்வின் தன்மையை எடுக்க வேண்டும்.
அதனால் தான் தீமையின் நிலைகள் வரப்படும்போது
தீமைகளை நீக்கிய அந்தத் துருவ நட்சத்திரத்தின் உணர்வை ஒவ்வொரு நேரத்திலும் எடுத்துக்
கொண்டே வர வேண்டும்.
அப்பொழுது அந்த உணர்வின் தன்மை ஒவ்வொரு அணுவும்
உயிரோடு சேர்த்து ஒளியான அணுவின் தன்மை அடையப்படுகின்றது கல்கியாகின்றது.