ஒன்று சேர்ந்து வாழ்ந்தால் தான் குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சி
வருகின்றது. ஆனால் ஒரு பையன் சொன்னபடி கேட்கவில்லை என்றால் அந்த ஒருவனை நினைத்தே குடும்பம்
சிக்குண்டு சுக்குநூறாகத் தெறித்து விடுகின்றது. எவ்வளவு கோடிச் செல்வம் இருப்பினும்
இதைப் போல் நிகழந்துவிடுகிறது
சூரியனை மையமாக வைத்து ஒரு பிரபஞ்சம் எப்படி இயங்குகின்றதோ
நம் உயிர் சூரியனாக இருந்து இந்த உடலை இயக்குகிறது.
பிற மண்டலங்களிலிருந்து வருவதை நட்சத்ததிரங்கள்
பால்வெளி மண்டலமாக மாற்றி… அது உமிழ்த்துவதைக் கோள்கள் உணவாகக் கவர்ந்து… கோள்களிலிருந்து
வருவதைச் சூரியன் தனக்கு உணவாக எடுத்து உட்கொள்கின்றது,
இதைப் போல் பிறருடைய உணர்வுகள் வெளி வருவதை நம்
எண்ணத்தால் (நட்சத்திரம் போல்) கவர்கின்றோம். கவர்ந்த உணர்வின் தன்மை நமக்குள் உடலாக
(கோள்கள் போல்) அந்தச் சத்தாக விளைகின்றது. உடலுக்குள் விளைந்த உணர்வின் தன்மை உயிருடன்
சேர்த்து உயிராத்மாவாக (சூரியனைப் போல்) விளைகின்றது.
ஆகவே…
1.பிறரிடம் இருந்து வரும் உணர்வுகளை ஒன்று சேர்த்துக்
கவர்ந்து
2.அந்த உணர்வுகள் நம் உடலாக ஆக்கப்படும் போது
3..நமக்குள் தெளிந்திடும் உணர்வாக உயிருடன் ஒன்றி…
4.அந்த ஞானியின் உணர்வுடன் நாம் இணைப்போம் என்றால்
5.அவர்கள் ஒளியின் சரீரம் பெற்றது போன்று நாமும்
பெற முடியும் என்பது தான் ஆலயங்களின் தத்துவம்.
ஆனால் அந்த ஆலயத்தில் இப்பொழுது நாம் எப்படிப் போகின்றோம்…?
வெளியில் கடைகளில் எத்தனையோ தவறுகளைச் செய்கின்றனர்
காசுக்காக. ஆனால் அவர்களும் இந்தத் தெய்வத்தை வணங்கக்கூடியவர்கள் தான்.
சாமி பேரைச் சொல்லி ஏமாற்றுகின்றான். அதே சமயத்தில்
அர்ச்சனை என்று இங்கே காசைக் கொடுத்து ஏமாற்றச் செய்கின்றான்.
அதை எல்லாம் செய்தால்…
1.ஆண்டவன் நமக்கு அதைச் செய்வான் இதைச் செய்வான்
என்று
2.நம் ஆசைக்குகந்தபடி தான் நாமும் அங்கே நடக்கின்றோம்.
ஆனால் ஆலயம் என்பது நம்மைப் புனிதமாக்கும் இடமாகும்…!
பெரும்பகுதியான ஆலயங்களுக்கு முன்னாடி பார்க்கலாம்…
தெய்வத்தின் பேரைச் சொல்லி நமக்கு நாமே ஏமாற்றும் நிலை தான் அதிகமாக இருக்கின்றதே தவிர…
“ஆலயம் வரும் அனைவரும் நலம் பெற வேண்டும் என்ற நிலைகள் இல்லை…!”
1.சாமிக்காக அபிஷேகம் ஆராதனை என்றெல்லாம் காட்டி
2.அந்த உணர்வினை நுகர்ந்தால் (ஐந்து புலனறிவாலும்)
நமக்குள் பஞ்ச அமிர்தமாக அந்தச் சக்திகள் இணையும் என்று
3.ஆறாவது அறிவினைத் தெளிவுற எடுத்துரைத்த அந்த போகனின்
நிலையை எடுத்துக் கொள்ளாது…
4.போகன் காட்டிய அறவுரைகளை அழித்துவிட்டு மனிதனின்
நல்ல எண்ணங்களை அழித்திடும் நிலையாக
5.வியாபார ஸ்தலமாகத் தான் ஆக்கி விட்டார்கள்.
இங்கிருந்து நாம் அருள் ஒளி பெறவேண்டும் என்று சென்றாலும்
புனிதத் தன்மை இழக்கும் நிலைகளைத் தான் அங்கே காணுகின்றோம். அங்கே நிர்வகிப்பவர்களும்
அப்படித்தான் உள்ளனர். ஆலயத்தின் மறைவில் தனக்குப் பொருள் தேட வேண்டும் என்று தான்
எண்ணுகின்றார்கள்.
1.அந்த மெய் ஞானிகள் காட்டிய தத்துவங்கள் மக்களுக்குக்
கிடைக்க வேண்டும்…
2.ஒவ்வொரு மனிதனும் முழுமை பெறவேண்டும்…
3.இந்தப் பூமியில் இருளைப் போக்க வேண்டும்… தீமைகள்
அகல வேண்டும்… என்ற நிலைகளை வழி காட்டவில்லை.
அந்த மெய் ஞானிகள் கொடுத்த சாஸ்திரங்களை நாம் யாரும்
பெறவில்லை. இன்று யாம் (ஞானகுரு) அதை எல்லாம் சொன்னாலும்
1.இதை ஏற்றுக் கொள்ளும் நிலை இல்லாது
2.இதை யாரால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியும் என்ற நிலைகளில்
தான் உள்ளனர்.
ஒரு மது குடிப்பவரிடம் போய்… “நீ குடிக்காதே…!’
என்றால் ஐயா… உங்களுக்கு என்ன தெரியும்…? இதைக் கொஞ்சம் போட்டால் சொர்க்கமே வரும்…
நீங்களும் கொஞ்சம் குடித்துப் பாருங்கள்…! என்று நம்மிடமே திரும்பச் சொல்வார்கள்.
அதைப் போன்று தான் அநாகரீகமான நிலைகளில் அதர்வண
வேதத்தின்படி இந்த நிலைகள் உருவாக்கப்பட்ட நிலைகளே இன்றும் உள்ளது.
இன்னென்ன மந்திரங்களைச் சொல்லி விட்டால் அந்த இறைவன்
இறங்கி வந்து உனக்கு எல்லாம் செய்வான்..! என்ற நிலைகளில் மந்திர உச்சாடணங்களை அங்கே
சொல்லி அதை ஆழமாக நமக்குள் பதிவு செய்து விட்டனர்.
அந்த உணர்வின் சக்திக்கு நாம் வந்த பின் ஒரு போதை
ஏற்றியது போன்று இதிலிருந்து மீளாது சிக்கிக் கொண்டு…
1.இன்றைய விஞ்ஞான அறிவால் வரும் அழிவில் இருந்து
தப்ப முடியாதபடி
2.இருள் சூழ்ந்த நிலைகளாகப் போகும் நிலையே அதிகமாக
உருவாகிக் கொண்டுள்ளது
ஆக ஐதீகம் என்றும் சாஸ்திரம் என்றும் மனிதனுடைய
நிலைகளில் ஆசைகளைத் தான் வளர்க்கப்பட்டுள்ளது.
மனிதன் என்றால் ஆசை இருக்கத் தான் செய்யும். ஆனால்…
1.அதைத் தணியச் செய்யும் சக்தியான அருள் ஞானிகளின்
உணர்வுகளை எடுத்து
2.நமக்குள் இருள் சூழும் அந்த நிலைகளை நீக்கி
3.மெய்ப் பொருள் காணும் அருள் மகரிஷிகளின் உணர்வைப்
பெற்று
4.அவர்களின் ஈர்ப்பு வட்டத்தில் செல்வோம் என்றால்
இனி தப்பலாம்…!
