பிடர் வழி என்பதே எண்ணத்தின் உந்தும் குண
அமிலச் சக்தியின் வீரியமாகச் செயல் கொள்ளும் பக்குவ கதிக்கு ஊக்கம் என்ற சொல் நாம முயற்சியை
நல்லாக்கத்திற்குப் பயன்படுத்துதலே நல்லது.
ஆனால் குணங்களின் செயல் மாற்றத்தால் ஏற்படும்
செயலின் தன்மை சரீர கதியில் எதிர் மோதல் ஏற்படும் நிலையில் வள்ளுவன் சொன்ன வேதப்படி
“ஆக்கத்தின் ஆக்கம் ஊக்கம் அதுவல்லது போக்கது இல்லாச் செயல்...” என்ற சொல்லிய உண்மையும்
உண்டு.
1.ஆகவே குணங்களில் மாற்றம் கண்டால்
2.பிடருகின்ற வழிகளில் சக்தியும் குறைவுபட்டுப்
போகும்...! என்ற உண்மையை உணர்ந்து
3.நல்லாக்கச் சூட்சம கதிக்கே ஞானச் செல்வங்கள்
செயல் கொள்ள வேண்டும்.
பால்வெளியில் படர்ந்துள்ள கோடானு கோடி அமில
குணச் சக்திகளில் மறைந்துள்ள மறை பொருள் வண்ண குண அமிலமும்... ஒலி நாதத்தின் அமில குணமும்...
ஆதிசக்தியின் அமில குண நீர் சக்தியுடன் ஒன்றிச் செயல் கொள்ளும் பொழுது திடமாகின்றது.
“பால்வெளியில் படர்ந்துள்ள பரமாத்மா...”
என்ற சூட்சமத்தில் உயிரணுக்கள் செயல் கொள்ளும் செயலின் நிலையால் ஒன்றுடன் ஒன்று குண
அமில ஈர்ப்பில் கலந்து பிறிதொன்றை உருவாக்கிக் கொண்டே உள்ளது.
1.பிரம்மமாகச் சிருஷ்டியாகின்றது.
2.அதையே பிரம்மத்தின் உள் மறைந்துள்ள “அனித்தியமான
சூடு...!” என்று காட்டப்பட்டுள்ளது.
ஏனென்றால் இந்தச் சரீரம் கொண்டு ஈர்ப்பு
நிலை சக்தி பெற்று... “மூல சக்தியில் கலந்துவிடும் செயல்பாட்டின் இரகசியத்தை...!” ஒவ்வொரு
உயிராத்மாவும் தன்னைத் தான் உணர்ந்து கொண்டு தன் வழியில் சக்தியை வலுக்கூட்டி அறிந்து
கொள்ள வேண்டும்.
1.சரீர பிம்பத்தில் இரு கரங்களும் இணைக்கப்படும்
பொழுது
2.அதன் அமைப்பே ஓர் வட்டச் சுழற்சியின் செயலாக
முதலும் முடிவும் அற்ற நிலையில்
3.பால்வெளிப் பூதியில் உருவாக்கும் பிடர்
சக்தியின் வழித் தொடரில்
4.பூதியை விபூதி என்ற காட்டிய தத்துவம் -
உண்மையை உணர்ந்து கொள்ளத்தானே தவிர
5.அதில் விதிவிலக்கும் ஒன்றுண்டு - சூட்சமப்படுத்தப்பட்ட
அந்தச் செயலைத் தவிர
6.சரீரம் முழுக்க வேடமிட்டுக் கொள்ளும் இந்தக்
கால கட்டத்தில் உண்மையின் பொருளை யார் உணர்ந்தார்கள்...?
(அதாவது ஆவியாக இருப்பது திடமாகிறது... திடமானது
மீண்டும் ஆவியாக மாறுகிறது. முதலும் முடிவும் இல்லாது இது நடந்து கொண்டே உள்ளது. பூதி...
விபூதி...! திடமான சரீரத்தில் விபூதியைப் பூசுவதன் உண்மை அது தான்...!)
