1.நம் கண்கள் எப்படி இயக்குகிறது…? என்ற நிலையும்
2.நாம் நுகர்ந்த உணர்வுகள் அணுக்களாக எப்படி உருவாகிறது…?
என்றும்
3.உருவான அணு தன் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டும் பொழுது
உயிருக்கு எட்டி
4.உயிரின் தன்மை ஆணையிடும் போது சிறுமூளையின் பாகம்
செல்லப்படும் பொழுது
5.உயிரிலே இந்த உணர்வின் ஒலிகளை எழுப்பி… கண்ணுக்கும்
உடலுக்கும் செவிக்கும் நம் மனதிற்கும்
6.அதே உணர்வுகளை ஈர்த்து நமக்குள் எப்படி அறிவிக்கச்
செய்கிறது…? என்ற நிலையை
7.வியாசகர் இதைத் தெளிவாக உணர்த்தி உள்ளார்.
மகாபாரதப் போர் என்றும் குருக்ஷேத்திரப் போர் என்றும்
அந்த குருக்ஷேத்திரப் போரைக் கண்ணன் தான் வழி நடத்திச் செல்கின்றான் என்றும் காட்டியுள்ளார்.
ஒருவர் செய்யும் தீமையான உணர்வுகளை ஒரு தரம் நாம்
உற்றுப் பார்த்து உணர்வின் தன்மையைப் பதிவாக்கி விட்டால் மீண்டும் அதனின் நினைவை எடுக்கப்படும்
பொழுது… நம் உயிருடன் சேர்ந்து அந்த உணர்வுகள் சங்கநாதமாக அந்த ஒலிகளை எழுப்புகின்றது…
குருக்ஷேத்திரப் போராகின்றது.
அதாவது கண்களால் அவர்களை நினைத்து நாம் சுவாசித்தபின்
1.உயிரிலே படும்பொழுது அந்த உணர்வுகளை இயக்குகின்றது.
2.ஒலி அலைகள் கிளம்பிய பின் நம்மைக் காத்திடும்
உணர்வுகள் எழும்பி
3.நாம் எதை எண்ணினோமோ அந்த வலுவின் தன்மை கொண்டு
எதிர்த்து உள்ளே போராடச் சென்று விடுகின்றது.
வேதனைப்படுத்தும் உணர்வுகளை நுகர்ந்து விட்டால்
நம்மைப் பலவீனப்படுத்தச் செய்கின்றது. நம்முடைய செயல்களைச் சீராகச் செயல்படுத்த முடியாதபடி
போகின்றது.
உதாரணமாக நம் பையன் மீது ஒரு கடுமையான வெறுப்பு
வந்து விட்டால்… பையனுக்காக வேண்டி சேர்த்த சொத்தையும் அல்லது நாம் சேமித்து வைத்த
சொத்தையும் கூட… அந்தப் பொருள்களை எல்லாம் எடுத்து அடித்து நொறுக்கும் உணர்வு தான்
வரும்.
இந்த நொறுக்கும் உணர்வுகள் வரும் பொழுது நாம் எதை
எண்ணினோமோ அதுவாகவே நாம் மாறுகிறோம். அதைத்தான் கீதையிலே கண்ணன் கூறுவது போன்று வியாசகர்
அதைத் தெளிவாகச் சொல்கின்றார்.
வியாசகர் என்றால் அவன் மூடனாக இருக்கும் பொழுது
1.வியாபித்திருக்கும் உணர்வுகளை எல்லாம் தனக்குள்
அந்த உணர்வின் தன்மையை அறிந்துணரும் சந்தர்ப்பம் பெற்றான்
2.அனைத்தையும் அறியும் நிலை வந்ததால் அவனுக்கு வியாசகன்
என்று காரணப் பெயரை வைத்து அழைத்தார்கள் அக்காலங்களில்…!
பகவான்… தனக்குள் இருக்கும் எல்லாவற்றையும் அந்த
உணர்வை நுகர்ந்தறிந்தான். அதைப் பரமாத்மா என்று ஒரு பெயரை வைத்தான் அதாவது தனக்கு முன்
பரத்தில் (பரவி) இருக்கக்கூடிய ஆன்மாவைத் தனக்குள் எடுத்தான். அந்த உணர்வின் தன்மை
வளர்த்தான் என்பதற்குத்தான் அவருக்கு வியாசக பகவான் என்று இப்படி ஒரு பெயரை வைத்தார்கள்.
1.இந்த மனித வாழ்க்கையில் நம்மையறியாமல் மறைமுகமாக
எப்படித் தீங்குகள் விளைகின்றது…?
2.நம்மை அறியாது எப்படித் தீமைகளை விளைவிக்கச் செய்கின்றது…?
3.நம்மை அறியாமலே நமக்குள் உணர்ச்சிகள் எப்படி தோன்றுகின்றது…?
4.நம்மை அறியாமலே நமக்குள் ஏற்படும் இந்த உணர்ச்சிகள்
நம் எதிரிக்கும் தூண்டப்பட்டு அந்த உணர்வுகள் என்ன செய்கிறது…? என்று உணர்த்தினார்
வியாசகர்
உதாரணமாக ஒருவர் அடிக்கடி நமக்குத் தொந்தரவு செய்கிறார்
என்று எண்ணினால் இந்த உணர்வுகள் நம் உடலுக்குள் அந்த உணர்ச்சிகளைத் தூண்டுகின்றது.
அதே சமயத்தில் எதிரியினுடைய உடல்களிலும் இதே உணர்ச்சிகளைத் தூண்டுகிறது.
1.தொந்தரகாகும் போது நாம் வெறுக்கும் உணர்வுகளைத்
தூண்டுகின்றோம்
2.அப்போது அந்த வெறுக்கும் உணர்ச்சிகளை அங்கேயும்
தோற்றுவிக்கின்றது.
ஆக… நமக்குள் அந்த உணர்வு அது தன் உணவுக்கு அது
போராடுகின்றது. அதே போல் அதனதன் உணவுக்கு அங்கேயும் (எதிரியிடமும்) போராடும்.
எதிரிகளை நமக்குள்ளும் வளர்க்கின்றோம்… அங்கேயும்
எதிரிகளை வளர்க்கும் சக்தி வருகின்றது.
ஆனால் இதைத் தடைப்படுத்தும் உணர்வுகளை எடுத்து வளர்த்து…
அந்தப் பகைமைகளை வென்றவன் துருவ மகரிஷி துருவ நட்சத்திரமாக இன்றும் உள்ளான்.
துருவ நட்சத்திரமாக இருக்கும் அதிலிருந்து வெளிப்படும்
உணர்வை சூரியனின் காந்த சக்தி கவர்ந்தது என்றால் நாரதன் என்று காரணப் பெயர் என்று வைக்கின்றார்கள்.
1.அந்த அலைகளை நாம் நுகர்வோம் என்றால் நமக்குள்
அது நாரதனாக இயக்கத் தொடங்குகின்றது
2.நாரதராக நமக்குள் சென்றபின் நாம் எதைப் பிடிவாதமாக
வைத்தோமோ அந்த உணர்வைத் தணிக்கச் செய்து விடுகின்றது.
நாம் யார் மேல் வெறுப்பு அடைந்தோமோ அந்த மகரிஷிகளின்
அருள் சக்தி நாம் பெற வேண்டும் என்ற உணர்வை வலுப்படுத்தி நம் கண்களை அங்கே செலுத்தப்படும்
பொழுது
1.நமது கண்கள் நாரதனுக்குண்டான செயல்களை இங்கே (நமக்குள்ளும்)
சொல்லி
2.இந்த உணர்வின் தன்மை கண் கொண்டு பாய்ச்சப்படும்
பொழுது எதிரியின் உடலுக்குள்ளும் அந்த உணர்வின் தன்மை பாய்ந்து
3.அந்த நாரதன் வேலையைச் செய்வான்.
நம்முடைய உணர்வுகள் பகைமையாக்கும் உணர்வை மாற்றிடும்
தன்மையாக இந்த அருள் ஞான உணர்வுகள் அங்கே ஊடுருவி… சற்று சிந்திக்கச் செய்யும் சக்தியாகவும்
வருகின்றது.
அது தான் நாரதன் கண்ணனிடம் சென்றபின்…
1.இவர்கள் இரண்டு பேருடைய உணர்வுகளுக்கும்
2.இந்த கண்களுக்கும் நுகர்ந்த உணர்வுகளுக்கும் எவ்வாறு
இயக்கச் செய்கிறது…? ஒன்று சேர்ந்து வாழச் செய்கிறது…? என்று
3.இவ்வளவு தெளிவாக வியாசகர் உணர்த்தி இருக்கிறார்
என்ற நிலையை நாம் தெரிந்து கொண்டால் போதும்…!
